ором

[آرام]

1. сокит, хомӯш, осуда, бе сару садо, сокин

2. сукун, субот, қарор, тоқат

3. оҳиста, ҳамвор, ба як қарор; муқоб. шитоб

4. батааннӣ, батамкин, вазнин; хоби ором хоби роҳат, хоби осуда ва беташвиш, хоби бароҳат; ором будан а) сокит будан, беғалоғула ва беташвиш будан; б) осуда, хотирҷамъ будан; ором гардидан (ёфтан, шудан) а) оромидан, осудан; б) аз ҳаракат мондан, боз истодан, қатъ шудан; в) фурӯ нишастан (хашм, изтироб, ҷӯшу хурӯш); ором гирифтан а) дам гирифтан, орамидан, осудан; б) қатъ шудан, пасанда шудан, хомӯш шудан (садо); в) боз истодан (аз коре, ҳаракате); г) таскин ёфтан, осуда шудан, аз ҳолати изтироб ва беқарорӣ баромадан; д) кам шудан ё рафъ гардидани дарди узве (дарди сар, чашм, по ва ғ.); е) барпо шудани тинҷӣ ва амонӣ; ором гузоштан касеро кордор нашудан, осуда, ба ҳоли худ мондан (касеро); ором додан сокит кардан, фурӯ нишондани хашму, изтироби касе ё дарде; ором додан (нафсро) гуруснагии худро то ҳадде бартараф кардан; ором кардан касеро таскин додан, фурӯ нишондани хашм ё изтироби касе, сокит намудан, хомӯш кардан, таскин додан; ором надоштан беқарор будан, хотир осуда набудан, сукун ва тоқат надоштан; ороми дил (хотир) боиси осудагии хотир, тасаллобахши дил; ороми ҷон а) боиси тасалло ва таскини дил; б) маҷ. маъшуқа; ором-ором ба оромӣ, оромона